Materyal- metod: Retrospektif olarak planlanan çalışmaya patolojik miyopiye bağlı KNVM si olan 33 hastanın 33 gözü alındı. Tüm hastalara başlangıçta steril şartlarda IVR (0,5 mg/0,05 ml) enjeksiyonu uygulandı. Başlangıçta tüm hastalara en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) ölçümü, yarıklı-lamba biyomikroskopisi ile ön ve arka segment muayenesi, renkli fundus fotosu, fundus fl urosein anjiografi (FFA) ve spectral-optik kohorens tomografi (S-OKT) (Spectralis HRA; Heidelberg Engineering; Heidelberg, Germany) tetkikleri yapıldı. S-OKT?de inraretinal/subretinal sıvı varlığında, FFA?da sızıntı görülen ve görme azalması olan hastalara yeniden enjeksiyon kararı verildi.

Bulgular: Hastaların yaşlarının ortalaması 53,8±15 (25-88) idi. Ortalama takip süresi 24 ay idi. Enjeksiyon öncesi EİDGK 1,1±0,31 logMAR idi. 12.ayda görme kazanımı 0,14±0,3 (p:0,04) logMAR iken, 24.ayda 0,10±0,4 (p:0,17) logMAR idi. Merkezi maküla kalınlığı (MMK) tedavi öncesi 479±104 ?m iken, 3.ayda 361±85 ?m (p<0,001), 12.ayda 411±95, 24.ayda 371±76 ?m idi. İlk yıl ortalama 2,5 enjeksiyon uygulanırken, 2.yıl ortalama 0,5 enjeksiyon uygulandı. Hastaların %61?i (19 göz) 2.yıl hiç enjeksiyona gerek duymadı. Tedaviye bağlı herhangi bir yan etki ile karşılaşılmadı.

Sonuç: Patolojik miyopiye bağlı KNVM tedavisinde İVR uygulaması etkili ve güvenli gözükmektedir. İkinci yılda enjeksiyon sayıları oldukça azalmaktadır. Keywords : Patolojik miyopi, koroidal neovasküler membran, ranibizumab