Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde Aralık 2002 ve Aralık 2004 tarihleri arasında yaşa bağlı maküla dejenerasyonu nedeniyle gelişen subfoveal Koroidal neovasküler membran (KNVM) için verteporfin ile fotodinamik tedavi uygulanan 47 hastanın 50 gözü çalışmaya dahil edildi. Görme keskinlikleri ETDRS eşeli ile alındı. Yanıt alınabilen hastalarda tedavi öncesi ve takip süresince kontrast duyarlılık ölçüldü. Membranlar anjiografik olarak sınıflandırıldı. 50 yaşın üzerinde ve en geniş lezyon çapı (EGLÇ) 6000 μ’dan küçük subfoveal KNVM’si olan olgular çalışmaya dahil edildi.

Bulgular: Olguların ortalama yaşı 69,8±6, takip süresi ortalama 20±10 ay idi. Membran tipleri FFA bulgularına göre sınıflandırıldığında; 30 gözde (%60) ağırlıklı klasik, 14 gözde (%28) saf okült ve 6 gözde (%12) minimal klasik subfoveal KNVM mevcuttu. Membranların tümü subfoveal yerleşimliydi. Ortalama FDT sayısı 2,88±1,84 (1 ila 7 kez) idi.

Olguların başlangıç en iyi görme keskinlikleri (EİGK) 20/600- 20/40 arasındaydı. Onikinci ayda olguların %66’sında, 24. ayda ise olguların %61’inde 3 ETDRS sırasından az görme kaybı izlendi.Kontrast duyarlılıkta başlangıçta artış ve sonra stabil bir seyir gözlendi. Ortalama lezyon alanları tedavi öncesi 3,22±2,62 MPS (Macular Photocoagulation Study) disk alanı iken takip süresi sonunda 3,97±2,42 MPS disk alanına yükseldi (p<0,05).

Sonuç: Verteporfin ile fotodinamik tedavi YBMD zemininde gelişen subfoveal KNVM’lerde görme keskinliğinin ve kontrast duyarlılığın korunmasında orta-uzun dönemde etkilidir. Keywords : Fotodinamik tedavi, verteporfin, yaşa bağlı maküla dejenerasyonu, Koroidal neovasküler membran