Gereç ve Yöntem: Farklı retina hastalıkları sebebi ile episkleral venöz yatağa koter uygulayarak 23 hastanın 23 gözüne ve koter uygulamaksızın 20 hastanın 20 gözüne VRC gerçekleştirildi. Koter uygulanan ve uygulanmayan hasta grupları, uygulanan vitreoretinal cerrahi esnasında tamponad madde olarak silicon yağı kullanılıp-kullanılmamasına göre; kotersiz-silikonsuz (grup 1), kotersiz-silikonlu (grup 2), koterli-silikonsuz (grup 3), koterli- silikonlu (grup 4) olmak üzere 4 alt gruba ayrıldı. Grup 1 (8 göz) ve grup 3’deki (10 göz) olgularda tampon madde kullanılmazken; Grup 2 (12 göz) ve grup 4’deki (13 göz) olgularda silicon yağı tamponadı kullanıldı. Bütün hastalara ameliyat sonrası 1.gün ve 1.ayda tam oftalmolojik muayene ve aplanasyon tonometri ile göz içi basınç ölçümü uygulandı.

Bulgular: Ameliyat sonrası 1.gün ve 1.ayda koter değişkenli silicon kullanılmayan gözlerde (grup1-3) ve silikon kullanılan gözlerde (grup2-4), koterizasyonun GİB artışına etkisinin değerlendirilmesinde gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p>0.05). Ameliyat sonrası 1.günde silikon değişkenli koter uygulanan (grup3-4) ve koter uygulanmayan (grup1-2) gözlerde silikonun GİB artışı üzerindeki etkisinin incelenmesinde gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunurken (p≤0.05), 1.aydaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05).

Sonuçlar: Ameliyat sonrası erken dönemde görülen GİB artışının koterizasyonun episkleral vasküler kanallar üzerindeki bloke edici etkisine bağlı olmayıp, kullanılan silikon yağına sekonder olduğu düşünülmüştür. Keywords : Göz içi basıncı, episkleral ven koterizasyonu,silikon yağı tamponadı