2MD. Associate Professor, Beyoglu Eye Training and Research Hosp., İstanbul/TURKEY
3MD., Beyoglu Eye Training and Research Hospital, İstanbul/TURKEY Amaç: Santral retinal ven tıkanıklığında (SRVT) intravitreal triamsinolonlu veya triamsinolonsuz radyal optik nörotominin (RON) görme keskinliğini iyileştirmedeki etkinliğini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntemler: En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) 20/200 veya altında olan 16 SRVT hastasının 16 gözüne RON uyguladık. Gözlerden sekizine ameliyatın bitiminde 4mg triamsinolon intravitreal olarak uygulandı (IVTA). EİDGK’da 2 sıra veya daha fazla artış ve sonuç EİDGK’nın 20/200 üzerinde olması ana hedef olarak belirlendi. Merkezi retina kalınlığındaki azalma ikincil hedefti. Ameliyat esnasında ve sonrasındaki komplikasyonlar da değerlendirildi.
Bulgular: Floresein anjiyografiye dayanılarak gözlerin 11’i (%68.8) iskemik olarak değerlendirildi. Ameliyat sonrası dönemda yalnızca 2 (%12.5) hastanın EİDGK’sı 20/200’den daha iyiydi. Merkezi retina kalınlığı anlamlı bir şekilde 811±303 µ’dan 444±276 µ’a geriledi (p<0.01). ameliyat öncesi EİDGK ve yaş 20/200’den daha iyi sonuç görmeye ulaşmayı etkileyen faktörler olarak saptandı (sırasıyla p=0.02 ve p=0.05). Bir hastaya tedaviye dirençli glokom nedeniyle trabekülectomi uygulandı. Bir hastada da neovasküler glokom gelişti ve diyod lazer siklofotokoagülasyon ile tedavi edildi.
Sonuç: İVTA’lı veya IVTA’sız RON cerrahisi merkezi retina kalınlığında anlamlı azalma sağladı fakat ameliyat öncesi EİDGK’sı 20/200 altında olan gözlerde fonksiyonel başarısı çok sınırlıdır ve muhtemelen doğal seyirden daha iyi değildir.
Keywords : Santral retinal ven tıkanıklığı, radyal optik nörotomi, triamsinolon, pars plana vitrektomi.