Gereç ve Yöntemler: Retina ven dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi olan ve bu nedenle intravitreal bevacizumab enjeksiyonu uygulanan, en az 12 aylık takibi bulunan 23 hastanın 23 gözüne ait hasta dosyalar, flöresein anjiografi (FA) ve optik koherens tomografi (OKT) verileri geriye dönük incelendi. FA'da maküla iskemisi olan, retina veya optik diskte neovaskülarizasyonu bulunan, son 6 ayda maküla ödemi için tedavi alan (intravitreal triamsinolon, grid laser), vitreoretinal cerrahi geçiren olgular ve son 6 ayda katarakt cerrahisi geçirmiş olan olgular çalışma dışı bırakıldı.

Bulgular: Ortalama yaşı 58.5 (30-81) olan 13 erkek ve 10 kadından oluşan toplam 23 olgunun 23 gözü çalışmaya dahil edildi. Ortalama takip süresi 14 ay (12-22 ay) idi. Enjeksiyon öncesi ortalama maküla kalınlığı 610 μ (300-930 μ), ortalama görme keskinliği değeri 1.1 logMAR (0.3-2 logMAR) olduğu izlendi. Son kontrollerinde olguların ortalama santral retina kalınlıkları (SRK) 240 μ, görme keskinlikleri ise 0.6 logMAR (0.0-1.6 logMAR) olarak izlendi. İlk ve son muayene arasındaki görme keskinliği ve SRK değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düzelme olduğu izlendi (p<0.05). Görme keskinliğinin olgularda ortalama 0.5 logMAR arttığı izlendi. Ortalama 14 aylık takip süresinde göz başına 2 enjeksiyon (minimum 1, maksimum 6 enjeksiyon) uygulandığı izlendi.

Sonuç: Olguların çoğunda (%65) intravitreal bevacizumab enjeksiyonu ile maküla ödeminde ve görme keskinliğinde uzun süreli düzelme sağlanabilmektedir. Çoklu enjeksiyonlar ile düzelme olmayan olgularda vitrektomi veya diğer ajanlar ile tedavi denenebilir. Keywords : Retina, ven dal tıkanıklığı, maküla ödemi, bevacizumab