2M.D. Asistant, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İstanbul /TURKEY
3M.D. Professor, Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, İstanbul /TURKEY Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonuna ikincil gelişen klasik tip koroid neovaskülarizasyonu olan hastaların intravitreal ranibizumab ile tedavisinin fonksiyonel ve anatomik başarı üzerine olan etkisini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonuna (YBMD) ikincil gelişen klasik tip subfoveal koroid neovaskülarizasyonu olan 64 hastanın 70 gözü Pronto Protokolüne uygun olarak 3 doz intravitreal ranibizumab tedavisi ve gerektiğinde ek enjeksiyonlar uygulanarak en iyi düzeltilmiş görme keskinliği, fundus muayenesi ve optik koherens tomografide (OKT) meydana gelen değişiklikler kaydedilerek retrospektif olarak değerlendirildi.
Bulgular: Yaş ortalaması 74.1±7.5 (55-88) olan 34 (%53) kadın; 30 (%47) erkek hastanın tedavi öncesi en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK) 0.27±0.20 (0.1-0.6) ve retinal kalınlık (mikron) değerleri 444.10±151.58 um (312-589 um) arasında değişmekteydi. Hastalar tedavi sonrasında ortalama 24.44±9.94 (12-48) ay takip edildi. Hastalara rutin 3 doz ranibizumab tedavisi dahil ortalama 9.3 doz ranibizumab enjeksiyonu yapıldı. İzlem süresi sonunda EDGK\'da meydana gelen artış ve retinal kalınlık ile en kalın maküler yer değerlerinde sağlanan azalma istatistiksel olarak anlamlıydı. (p<0.01). Hemoraji ve eksüdasyon miktarı ise enjeksiyon öncesi ve sonrasında anlamlı bir farklılık göstermedi.
Sonuç: YBMD\'ye ikincil gelişen KNVM\'nin tedavisinde OKT rehberliğinde takip edilen hastalarda uygulanan intravitreal ranibizumab tedavisi ile retinal kalınlıkta azalma ve ortalama görme keskinliğinde iyileşme sağlanmıştır.
Anahtar Kelimeler : Ranibizumab,YBMD, KNVM