Gereç ve Yöntem: Onaltı adet 200-250 mg ağırlığında Wistar-Albino sıçanı çalışma (n=8) ve kontrol (n=8) olarak iki gruba ayrıldı. İR hasarı çalışma grubunda sağ göz içi basıncı 60 dakika 110 mmHg' a çıkarılarak oluşturuldu. Çalışma ve control grubunda her iki göz de enüklee edildi ve hematoksilen eosin (HE) ve and terminal deoxynucleotidyl transferase dUTP nick end labeling (TUNEL) boyası ile değerlendirildi. Retinal kalınlık ölçümleri HE kesitlerinde yapıldı, grup içinde ve gruplar arasında karşılaştırıldı. TUNEL boyaması apoptoz değerlendirmesi için kullanıldı.

Bulgular: Kontrol grubunda sağ ve sol göz arasında anlamlı fark yoktu (143.9±4.2 μm and 143.3±3.5 μm sırasıyla, p=0.74). İR retinal kalınlıkta IR gözünde (228.7±13.1 μm) ve iskemik olmayan diğer gözünde (166.72±9.7 μm) retina kalınlık artışına yol açmıştır ve bu değişim kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.01). Kontrol grubu ile karşılatırıldığında, TUNEL boyaması İR gözünde apoptotik hücre sayısında artışa yol açmış ancak diğer iskemik olmayan karşı gözde yol açmamıştır.

Sonuç: İR diğer iskemik olmayan karşı gözde de artmış retina kalınlığıyla ortaya çıkan tutulumla sonuçlanmış ancak apoptoz gelişebilecek kadar ciddi değişikliklere yol açmamıştır. Retinal İR modelinde diğer gözün kontrol olarak kabul edilmesi uygun değildir. Anahtar Kelimeler : İskemi reperfuzyon, hayvan, retina kalınlığı, apoptoz