Gereç ve Yöntem: Hastanemizde Şubat 2011-Mart 2013 tarihleri arasında diyabetik etiyolojiye bağlı VMT tanısı ile 23G-PPV uygulanmış 16 hastanın (6K, 10 E) 17 gözü (8 sağ, 9 sol) retrospektif olarak incelendi. Hasta dosyalarından demografik bilgilerin yanı sıra cerrahi öncesi ve sonrası tam oftalmolojik muayene bulguları ile cerrahi teknik ve komplikasyonlar kaydedildi. Cerrahi öncesi ve son muayenede çekilen OKT görüntüleri incelendi.

Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 71.4±5.1 yıl idi. Ortalama takip süresi 16.0±8.8 ay idi. Ortalama başlangıç düzeltilmiş görme keskinliği (DGK) logMAR eşeline göre 1.01±0.4 iken son kontrolde 0.67±0.34 idi (p<0.001). Son kontrolde ortalama 3.4±2.8 sıra artış kaydedildi. Operasyon öncesi ortalama santral maküler kalınlık 484±150μm iken son kontrolde 292±110μm idi (p<0.001). Sonuç DGK ile başlangıç DGK arasında pozitif korelasyon mevcuttu (r=0.733, p=0.001). PPV esnasında internal limitan memban (İLM) tabakası soyulmayan olgularda (N=6) görsel artış İLM soyulanlara (N=11) kıyasla anlamlı olarak daha fazla bulundu (sırasıyla, 5.2 ve 2.5 sıra) (p=0.037). Son OKT'de İLM soyulan 2 olguda lameller delik ve 4 olguda retinal atrofi tespit edilirken İLM soyulmayan 2 olguda epiretinal membran mevcuttu.

Sonuç: Diyabetik VMT olgularında PPV cerrahisi sonrası fonksiyonel ve anatomik başarı sağlandı. Fonksiyonel başarı İLM soyulmayan olgularda daha iyi bulundu. İLM soyma tekniklerinin geliştirilip daha az travmatik hale getirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Anahtar Kelimeler : Diyabetik vitreomaküler traksiyon, 23 gauge pars plana vitrektomi, internal limitan membran soyulması ve optik koherens tomografi