Gereç ve Yöntemler: RVT?ye bağlı maküla ödemi tanısıyla ilk tedavi seçeneği olarak DEX implant enjeksiyonu uygulanmış hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Enjeksiyon öncesi ve sonrası kontrollerdeki en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EİDGK), göz içi basınç değerleri (GİB), santral foveal kalınlık değerleri (SFK) kaydedildi. Ek tedavi gereksinimleri, GİB yüksekliği nedeniyle tedavi gereksinimi ve enjeksiyon sonrası gelişen komplikasyonlar nedeniyle uygulanan cerrahiler kaydedildi. İstatistiksel analiz eşleştirilmiş t-testi ile yapıldı, p<0.05 anlamlı kabul edildi.

Bulgular: Toplam 27 hastanın 14?ü santral retinal ven tıkanıklığı (SRVT), 13?ü retina ven dal tıkanıklığı (RVDT) idi. Ortalama takip süresi SRVT grubunda 14.2 ± 3.7 ay, RVDT grubunda ise 13.8 ± 4.2 ay idi. DEX implant enjeksiyon sayısı SRVT grubunda 1.8 ± 0.7, RVDT grubunda ise 1.5 ± 0.9 idi. EİDGK seviyesi her iki grupta da enjeksiyondan sonraki tüm kontrollerde ilk enjeksiyon öncesindekine göre artmış izlenirken bu artış, 1. ayda ve 12. ayda ve 12. ay sonrası son kontrolde anlamlıydı. SFK her iki grupta enjeksiyondan sonraki tüm kontrollerde ilk enjeksiyon öncesine göre anlamlı olarak azalmıştı. Hasta başına yapılan ranibizumab enjeksiyon sayısı SRVT grubunda 1.07, RVDT grubunda 0.61 idi. Toplamda 6 hastaya (fakik hastaların %33?ü) katarakt cerrahisi uygulandı, 3 hastada (%11) ortaya çıkan GİB artışı (>22mmHg) antiglokomatöz tedavi ile kontrol altına alındı.

Sonuç: RVT?ye bağlı maküla ödeminde DEX implant ilk seçenek tedavi olarak etkilidir. Ancak etkisinin 6 aydan kısa sürmesi ek enjeksiyonları gerektirmektedir. Anahtar Kelimeler : retina ven tıkanıklığı, dekzametazon implant, ranibizumab, maküla ödemi