Gereç ve Yöntem: Travmatik lens dislokasyonu ya da subluksasyonu (en az 270 º zonül diyalizi) olan ve pars plana vitrektomi (PPV) ve pars plana lensektomi (PPL) uygulanıp en az 6 ay takip edilmiş 20 hastanın 20 gözü retrospektif olarak değerlendirildi. 5/200 ve üzerinde son görme keskinliği fonksiyonel, retinası dekole hastalarda son muayenede retinanın tamamen yatışık olması anatomik başarı olarak kabul edildi.

Bulgular: Hastaların 17 (%85)'si erkek 3 (%15)'ü kadındı. 12 (%60) hastada sol 8 (%40) hastada sağ göz travması vardı. Hasta yaşı 6-76 arasında değişiyordu (ort: 45,4±25,4). Travmatik dislokasyon/subluksasyondan sonra vitreoretinal cerrahi (VRC) uygulanmasına kadar geçen süre 3 gün ile 12 yıl arasında değişiyordu (median: 30 gün). Takip süresi ortalama 9,47 aydı (6- 23ay). Hastaların 11 (%55)'i açık alanda odun/tahta parçası ile yaralanma mevcuttu. Hastaların 14 (%70)'inde kontüzyona bağlı kapalı göz yaralanması, 6 (%30)'sında açık göz yaralanması vardı. 5 (%25) hastada rüptür, 1 (%5) hastada göz içi yabancı cisim vardı. Preoperatif görme keskinlikleri ışık persepsiyonu ile 20/50 arasında değişiyordu. 4 (%20) hastada iridodializ, 5 (%25)hastada hifema, 7 (%35) hastada vitre içi hemoraji, 4 (%20) hastada koroid dekolmanı, 3 (%15) hastada koroid rüptürü, 6 (%30) hastada retina dekolmanı, 6 (%30) hastada glokom, 1(%5) hastada makuler hole saptandı. Hastaların 13 (%65)'ünde fonksiyonel başarı, retina dekolmanı olan 6 hastanın 4 (%66,6)'ünde anatomik başarı sağlandı.

Sonuç: Travma etkisi ile lensi vitreus içine disloke veya sublukse olmuş olgularda vitreoretinal cerrahi etkin ve güvenir bir yöntem olup, eş zamanlı olarak arka segment patolojilerine müdehale imkanı sağlar. Anahtar Kelimeler : Travmatik lens dislokasyonu, travmatik lens subluksasyonu, VRC, travma.