Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, diffüz diyabetik makula ödemi (14 göz), eksüdatif yaşa bağlı makula dejenerasyonu (5 göz) ve psödofakik kistoid makula ödemi (1 göz) nedeniyle vitreus içi 4 mg/0.1 triamsinolon asetonid yapılan 20 hastanın 20 gözü alındı. Enjeksiyondan önce göziçi basınçları Tonopen XL ile ölçülerek kaydedildi. Enjeksiyondan 30 dakika, 2 saat, 3 saat, 5 saat ve 1 hafta sonra GİB ölçümü yapıldı. GİB değişikleri ile süre arasındaki ilişki iki yönlü varyans analizi ile değerlendirildi.
Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 61.7±6.9'du. Enjeksiyondan önce ortalama GİB'ı 18.3 ± 2.8 mm Hg idi. GİB, enjeksiyondan sonra, 30. dakikada 18.1 ± 3.6 mm Hg, 2.saatte 19.1 ± 2.9 mm Hg, 3. saatte 18.1 ± 3.3 mm Hg, 5. saatte 18.5± 3.4 mm Hg, 1. haftada 17.3 ± 2.4 mm Hg idi. Enjeksiyondan önce ve sonra belirtilen zamanlarda ölçülen ortalama GİB değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. (p>0.05)
Sonuç: Viterus içi 4 mg/0.1 ml triamsinolon asetonid enjeksiyonundan sonra erken dönemde GİB'nda belirgin artışlar ortaya çıkmamaktadır. Enjeksiyonlardan sonra ön kamara parasentezi gerekli değildir.
Anahtar Kelimeler : Triamsinolon, vitreus içi enjeksiyon, göz içi basıncı.