Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde non-enfeksiyöz üveit tanısıyla PSTT enjeksiyonu yapılan olguların kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Gözlerde PSTT tedavisinin vitritis, retinal vaskülit veya kistoid maküler ödem (KMÖ) üzerindeki etkinliği ve göz içi basıncı (GİB) artışı ve katarakt progresyonu gibi komplikasyonları araştırılmıştır. Etkinlik, vitritis için hücre derecelendirmesinde gerileme, KMÖ için klinik veya anjiografik gerileme ile birlikte optik koherens tomografi (OCT)’de santral foveal kalınlıkta %50’den fazla azalma, vaskülit için klinik veya anjiografik eksudasyonun azalması olarak tanımlanmıştır. İstatistiksel analizlerde paired t-test ve Wilcoxon test kullanılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya 38 hastanın 50 gözü dahil edildi. Ortalama takip süresi 16.3 ay (1-60) idi. Tedavi öncesi ortalama görme keskinliği (GK) 0.42 iken, 1., 3. ve 6. aylarda anlamlı derecede arttığı gözlendi. Tüm gözlerde ilk 3 ayda üveit bulgularında PSTT etkinliği %78’di. Bulgular ayrı ayrı incelendiğinde 1. ve 3. aylarda PSTT etkinliği sırasıyla vitritis için %97-%78, KMÖ için %77-%73, vaskülit için %64-%81 olarak bulundu. Takip süresince gözlerin %24’ünde 21mmHg’nın üzerinde GİB’ı tespit edildi. Gözlerin %22.8’inde katarakt progresyonu izlendi.

Sonuç: Non-enfeksiyöz üveitlerin posterior segment tutulumlarında enflamasyon kontrolünde PSTT tedavisinin etkin ve güvenli olduğu görülmektedir. Steroidlerin sistemik yan etkilerinden korunulması ise en önemli avantajıdır. Anahtar Kelimeler : Üveit tedavisi, subtenon triamsinolon