Gereç ve Yöntem: İntravitreal ranibizumab ve bevacizumab tedavilerinin dönüşümlü olarak kullanıldığı, daha önce herhangi bir tedavi almamış yaş tip YBMD hastaları geriye donuk olarak incelendi. Başlangıçta birer ay arayla 3 doz intravitreal anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü uygulanmasını takiben, klinik muayene ve optik koherens tomografi bulgularına göre gerektiğinde yeniden tedavi uygulandı. Hastalar en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), merkezi maküla kalınlığı (MMK), enjeksiyon sayısı ve komplikasyonlar açısından değerlendirildiler.

Bulgular: Yüz yedi hastanın 112 gözü çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 72.4±8.0 yıl (52-88 yıl) idi. Hastaların 60'ı erkek (%56.1), 47'si kadın (%43.9) idi. Ortalama takip süresi 18.1±4.7 aydı (12-24 ay). Tedavi öncesi 0.80±0.27 LogMAR olan ortalama EİDGK'nin tedavi sonrası 12. ayda 0.71±0.34 LogMAR (p=0.003) ve son kontrolde ise 0.71±0.38 LogMAR (p=0.017) olduğu saptandı. Ortalama MMK tedavi öncesinde 316±93 mikron, tedavinin 12. ayında 253±67 mikron (p=<0.0001) ve son kontrolde ise 251±78 mikron (p<0.0001) olarak bulundu. On ikinci aydaki ortalama enjeksiyon sayısı 4.8±1.3 (3-8 enjeksiyon arası) idi.

Tartışma: Yaş tip YBMD tedavisinde etkinliği ve güvenilirliği kanıtlanmış olan bevacizumab ve ranibizumab dönüşümlü olarak kullanıldığında yine benzer etkinliğe sahiptirler. Keywords : Bevacizumab, ranibizumab, yaşa bağlı maküla dejenerasyonu