Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, diffüz diyabetik maküla ödemi olan 16 hastanın 16 gözü değerlendirildi. Bu gözlere triamsinolon yardımı ile PPV uygulandı ve indosiyanin yeşili yardımı ile İLM soyuldu. Çalışmamızda araştırdığımız ana parametreler; optik koherens tomografi (OCT) ile ölçülen fovea kalınlığı, pre ve postoperatif görme keskinliği idi. İstatistiksel analizlerde Wilcoxon signed rank testi kullanıldı.

Bulgular: Olgular ortalama 4.2 ay (1-6 ay) süre ile takip edildi. Ortalama fovea kalınlığı ± Standart Deviasyon (SD) preoperatif 534.8 82.7 µm iken, postoperatif 273.7 32.6 µm bulundu (p=0.000). LogMAR görme keskinliği ± SD preoperatif 0.78 0.23 iken, postoperatif 0.60 0.24 idi (p=0.005). Dokuz gözde (%56.2) görme keskinliğinde 2 sıra ve üzerinde artış olurken, 7 gözde (%43.8) görme keskinliği aynı düzeyde kaldı. Hiçbir olguda maküla ödeminde nüks gözlenmedi. Hiçbir olguda PPV'ye ya da triamsinolon kullanımına bağlı ciddi peroperatif komplikasyon gelişmedi. Takip süresince 2 gözde (%12.5) lens bulanıklığında hafif artış, 3 gözde de (%18.7) geçici göz içi basınç artışı saptandı.

Sonuç: Triamsinolon kullanımının, PPV sırasında arka hyaloidi daha görünür bir duruma getirerek soyulmasını kolaylaştırdığı gözlendi. Diffüz diyabetik maküla ödemli olgularda, triamsinolon yardımıyla PPV ile birlikte İLM soyulmasının erken postoperatif dönemde etkin bir yöntem olabileceği düşünüldü. Ancak, bu konuda daha sağlıklı bir sonuca varabilmek için daha uzun takip süreli ve kontrollü çalışmalara gereksinim vardır. Keywords : Diffüz diyabetik maküla ödemi, internal limitan membran, pars plana vitrektomi, triamsinolon asetonid.